Herfstsonate voor cello en fagot
Sommigen zijn in battle dress
met kaki kleren aan
anderen plengen tranen
voor verlies van jeugd.
Mooi zijn zij met oranje gloed
zoals die rechtover mijn deur
mijn schatje
die ik elke ochtend groet
De berken doen aan ballet
sympathiek is dat
met hun pas-de-deux
in witte kousenbroek
op een tapis-plein
van gele blaadjes.
Ik leef in het ochtendgrijs
hoor het bruine ruisen
de wind die neuriet in de bomen
terwijl het blaadjes regent.
Ik luister naar het geratel
van droge bladeren
en zie uitgemergelde berken
met doorzichtige ribben.
De eik condoleert de beuk
de kastanjeboom wringt zich
in bochten om te ontkomen.
Bachs pianonoten dwarrelen
als roodbruine blaadjes.
Waarom hou ik van rode blaadjes?
Ik hoor een cello en fagot.
Een schuwe zonnestraal
verlicht het groene firmament.
Jef Lingier
