Stilte, luister, Sttttt
Sluit je ogen, maak het stil…
Het voelt hier niet warm, het is hier niet kil.
Hoor je de wind, die zachte bries…
Weet waarvoor ik nu even kies.
Dwarrelend hoog en dan weer omlaag.
Even geen gezeur, gejammer, geklaag…
Eens was het groen maar nu toch niet meer…
En nog geniet ik keer op keer…
De oranje doortocht maakt de koude warm.
De harde wind slaat zacht alarm.
De winter komt maar zal ook weer gaan.
Tijd om bij het ‘nu’ even stil te gaan staan…
Hier kan ik zitten, hier kom ik tot rust.
Het is de natuur die me tot inzichten sust.
Op blote voeten, contact met het gras.
Even terug als een kind in een plas.
Het riet deinst zachtjes heen en weer…
Het gevoel van innerlijke rust overkomt me alweer.
Hier kan ik voelen, hier kan ik zijn.
Hier is er even geen plek voor de pijn.
Hier is het rustig, hier is het stil.
Hier ben ik precies wie dat ik wil.
Dank je natuur, dank aan de stilte.
Dank aan de warmte, weg met de kilte.
Want op welk jaargetij ik hier ook kom staan.
Ik kijk naar omhoog en vind zon of maan.
Een zekerheid vind ik hier altijd terug…
Als ik lig, in het gras, op mijn rug.
Geniet ik van alles zo dicht om me heen…
De wereld is mooi en heus niet gemeen!
Dus geniet alstublieft zo hard als je kan…
Van de stilte, de rust, wees in de ban.
Jessica Corrias
